Жүрек – Иманның тұрағы, Алла Тағалаға сенім мекені. Жүрек адамның өзегі, дәні саналады. Адам Жүрекпен жетіледі, бойындағы бар игі қасиет Жүректен шығады. Жүрек қандай болса, адам да соның ыңғайымен қалыптасады. Иман ұяламаған Жүрекке перде тұтылып, кір шалады. Мұндай Жүрек Жаратқанды танып білуге қабілетсіз. Иманды адамның Жүрекгі нұрланып тұрады, ол қайрат пен ақылға бағынбайды, жақсылыққа қуанады, жамандыққа ермейді. Ақиқат ауылын тапқан Жүрек алдамайды, алаламайды, адалдықтан айнымайды. Хадисте “Шын мәнінде, Алла сендердің түр-әлпеттерің мен мал-мүліктеріңе емес, жүректерің мен амалдарыңа қарайды” деп айтылған. Сондықтан жүректерімізде Аллаға деген Иман болғай